Op Facebook komt er veel voorbij. Trouwfoto’s, dierenplaatjes, foto’s van de kids, maar na een paar minuten ben ik die alweer vergeten. Er is één post die mij zo ontroerde dat ik die niet vergeten kan.
Een paar dagen geleden kwam ik op Facebook een bericht tegen over hond Dukey. Het Amerikaanse Metro Animal Control and Welfare postte een prachtige fotoserie over de hond. De baasjes van Dukey hebben op de dag dat hij ingeslapen moest worden een fotoserie gemaakt van de mooiste, maar ook de pijnlijkste momenten van die dag.
Bij de foto’s staan voornamelijk de gedachten van Dukey. “Ik zei geen vaarwel, ik zei: ’tot de volgende keer.'” Op een andere foto: “Ik had geluk. Onze tijd was kort, maar jullie gaven mij een tweede kans.”
Ik vind het een prachtig eerbetoon. Pak de tissues er maar bij, want het drooghouden is geen optie!
Wat vind jij van deze fotoserie?
